Wybory samorządowe na Pradze Pólnoc

- z cyklu: folklor wyborczy

Zmieniają się standardy i obyczaje, co  byśmy może i zaakceptowali, gdyby zmieniały się na  lepsze.

Wyborczy  luz w dzielnicowych komisjach na Pradze Północ, chyba jednak jest zbyt daleko idącą zmianą, której zaakceptować nie można.

W ponad 15 komisjach nie zaplombowano urn. Być może wszyscy członkowie tych komisji po raz pierwszy brali udział w procedurę wyborczej, a przebrnięcie przez regulamin było dla nich zbyt uciążliwe i przerosło możliwości intelektualne przewodniczących tych komisji.

W jednej z komisji nie przeliczono nawet otrzymanych kart do głosowania, bo w sumie po co?

A fakt, że z jednej z urn, wraz z kartami do głosowania wysypał się orzeł, który chyba miał ozdabiać lokal wyborczy, świadczy najwyraźniej o tym, że ta komisja składała się  z obywateli Unii Europejskiej, którzy już zapomnieli, do czego służyć może i jak powinno być traktowane zwykłe, polskie godło.

Na listach wyborców, na Pradze Północ, znalazły się osoby, które przeniosły się już do wieczności. Nie wiem, czy procedura  wyborcza uwzględnia seanse spirytystyczne w celu ustalenia, na kogo zmarły prażanin ma ochotę zagłosować. Nawet nie wiem, jak wygląda dowód osobisty wystawiony w wieczności. Rodziny tych zmarłych, które przyszły zagłosować i zobaczyły na listach swych nieżyjących krewnych, na pewno miały spory powód do zadumy.

W ogóle te wybory na Pradze Północ miały jakiś cudowny wymiar.

Obywatele szli zagłosować na danego kandydata a potem okazywało się, że kandydat w protokole ma 0 głosów.

Na listach wyborczych znalazło się 60 zdublowanych osób, które po prostu mogły zagłosować po raz drugi.

W dwóch okręgach liczba głosów nieważnych miała tę samą wielkość – 474.

Cyfry zadziwiały, urny się otwierały, zmarli powracali z zaświatów, klonowali się obywatele a nad tym wszystkim fruwał, uwolniony w końcu z urny, zapomniany orzeł.

Nawet na moim cmentarzu w Zaduszki, nic nigdy takiego się nie działo.

Grabarz